ละมุนภัณฑ์

เป็นธรรมดาที่ช่วงหนึ่งของชีวิต

ที่เราจะรู้สึกแย่

แต่ขออย่าท้อแท้

เพราะคงไม่มีใครแพ้ได้ทุกวัน

งงในงงจริง แค่ทำธุรกิจในประเทศรับเงินต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม เวลาจ่ายเงินนอกจากจะต้องเรียกขอใบกำกับภาษีมาเพื่อใช้เป็นหลักฐานขอคืน บางทีก็ต้องมาปวดหัว กับเรื่องการหักภาษี ณ​ ที่จ่าย อีก หักถูกบ้างหักผิดก็บ่อย ต้องควักเงินจ่ายเบี้ยปรับเงินเพิ่ม เป็นกิจวัตร ประจำวันกันเลยทีเดียว

พอตอนนี้เศรษฐกิจขาขึ้น อยู่ดีกินดีมีเกียรติมีศักดิ์ศรี ทุกอย่างเท่าเทียมกัน เพราะเท้าขึ้นมาจะอยู่บนหัวแล้ว..เฮ้อ ต้องหมุนให้ทันกับโลกที่เปลี่ยนแปลงไป ต้องเริ่มลงทุนในเรื่องลิขสิทธิ์มากขึ้น หลังจากแอบใช้มานาน เพราะไม่อย่างนั้นอาจจะเข้าตลาดไม่ได้ เพราะไม่ได้ปฏิบัติอย่างถูกต้องในเรื่องลิขสิทธิ์ และทรัพย์สินทางปัญญาพี่ไอเอของเราบอกย้ำแล้วย้ำอีก ถ้าทำไม่ถูกไม่ผ่านแน่

จ่ายเงินไปแล้วได้ใบเสร็จรับเงินมาแล้ว โปรแกรมสารพัดค่ายก็นำมาใช้ในกิจการเรียบร้อย แต่ติดใจตรงที่ว่าตอนที่ซื้อพี่บิล, พี่มาร์ค และอีกหลายคน ไม่เห็นเรียกเก็บ VAT เลย หรือว่ามันรวมอยู่ใน ใบเสร็จรับเงินไปแล้วก็ไม่รู้ และเราจะต้องหักภาษี ณ​ ที่จ่าย หรือเปล่าที่แน่ๆ ไปหักกับคุณพี่บิลกับพี่มาร์ค ก็คงไม่ได้ เพราะแกพูดภาษาไทยชัดมากว่า ผมไม่ใช่คนไทย

ให้บริการในต่างประเทศ

ใช้บริการในประเทศไทย

ต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม

แม้ฝรั่งหรือชาวต่างชาติไม่ได้จดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มในประเทศไทย แต่เพื่อไม่ให้เกิดการได้เสีย เอ๊ย..ได้เปรียบเสียเปรียบ คุณสรรพ์ท่านเลยกำหนดให้บริษัทในต่างประเทศ หากมีรายได้จากการให้บริการ ในประเทศไทย จะต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม เหมือนผู้ประกอบการไทยใจเด็ด แต่ต่างกันตรงที่ว่าชาวต่างชาติ ไม่ต้องมาจดทะเบียน มายื่นแบบในไทยให้เสียค่าใช้จ่าย โดยมอบหมายหน้าที่ให้ผู้ประกอบการที่จ่าย ชำระค่าบริการ,​ ค่าลิขสิทธิ์ เป็นผู้ยื่นแบบนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มแทน

การยื่นแบบก็เป็นเรื่องที่แตกต่างจากปกติที่เคยยื่น แบบ ภ.พ. 30 นำรายได้และภาษีขายไปยื่น และนำยอดซื้อภาษีซื้อมาหัก แต่รอบนี้จ่ายให้ชาวต่างชาติ ยื่นนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มแทน ต้องจัดทำแบบ ภ.พ. 36 ยื่นนำส่งภาษีขายให้ครบถ้วน แต่เสียแล้วไม่เสียเลย สามารถนำหลักฐานใบกำกับภาษีมูลค่าเพิ่มที่ชำระ ให้คุณสรรพ์ไปแล้ว เป็นหลักฐานขอคืนได้เรียกว่าจ่ายไปก่อนขอคืนทีหลัง แต่ถ้าไม่ยื่นนำส่งลางร้ายจะมา เยือนในเวลาอันใกล้

จ่ายค่าบริการไปต่างประเทศ

ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย

ไม่ใช่แค่เรื่องการยื่นภ.พ. 36 นำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม ผู้จ่ายค่าลิขสิทธิ์ ซอฟท์แวร์ มีหน้าที่ต้องหัก ภาษี ณ​ ที่จ่าย อีกต่างหาก แน่นอนว่าถ้าเค้าไม่ยอมให้หัก คุณพี่ก็ต้องนำส่งภาษีไม่มียกเว้น จะอ้างว่าคนรับเงิน พูดไม่รู้เรื่อง เลยหักไม่ได้ คุณสรรพ์ไม่รับฟัง

หากคุ้นเคยกับการหักภาษี ณ​ ที่จ่าย 1% บ้าง 3% บ้างให้ลืมไปก่อน เพราะการจ่ายเงินให้กับ ผู้ให้บริการในต่างประเทศต้องหักภาษี ณ​ ที่จ่ายอัตรา 15% ขาดตัว ไม่ใช่ว่าคุณสรรพ์เลือกที่รักมักที่ชัง หรือไม่สนับสนุนการค้าระหว่างประเทศ แต่เพราะผู้ให้บริการในต่างประเทศไม่มีหน้าที่เสียภาษีใน ประเทศไทย เลยต้องหักให้เต็มที่แล้วจบเรื่อง

จ่ายค่าซอฟท์แวร์ไปเท่าไหร่อย่าลืมคำนวณ 15%  จัดทำแบบ ภงด. 54 ยื่นนำส่งภายใน 7 วัน นับจากวันสิ้นเดือนด้วยนา ภาษีก็เรื่องนึงที่สำคัญและห้ามพลาด ไม่อย่างนั้นต้องจ่ายทั้งภาษีและเงินเพิ่ม เจ็บแล้วจำ ทำแล้วไม่ลืม

#ลิขสิทธิ์ #ซอฟท์แวร์ #สินทรัพย์ไม่มีตัวตน #ให้บริการในต่างประเทศ #ใช้บริการในประเทศ #ภาษีเงินได้หักณที่จ่าย #ภาษีมูลค่าเพิ่ม #ภพ. 36 #ภงด.54