เติมน้ำมัน

เหล็กที่ผ่านไฟย่อมแข็งแกร่ง

คมยิ่งกว่าเหล็กธรรมดา

ใจที่ผ่านอุปสรรคมากย่อมไม่หวั่นปัญหา

ไม่ว่าจะหนักเพียงใด

            วันก่อนหนูเดินเข้าไปในห้องของทีมงานการตลาด ทันทีที่ก้าวเท้าขวาเข้าไปมีเสียงดังคลิ๊กขึ้นมา ยังไม่ทันได้คิดอะไร เสียงฮือฮาและทีมงานการตลาดก็วิ่งกระเจิงตัวใครตัวมันทำให้หนูตกอกตกใจคิดว่าไปเหยียบเท้าใครเข้าให้แล้ว ยังไม่ทันได้เอ่ยปากถามอะไร ตัวแสบของฝ่ายการตลาดก็ชิงลงมือร้องท้าทายกลับมาอีกว่าวันนี้จะมาประเคนรายได้อะไรให้พนักงานเสียภาษีอีกล่ะ วันก่อนก็โดนเรื่องอาหารกลางวันอ่วมกันไปถ้วนหน้า วันนี้จะมายัดอะไรให้อีกล่ะแม่คุณเอ๋ย

            อาจารย์ดูสิคะหนูทำผิดอะไรที่ทำลงไปทุกอย่างก็เพื่อให้เฮียพ้นมลทิน เอ๊ย! พ้นจากบ่วงภาษีที่มันรัดคอแน่นขึ้นทุกวันซึ่งเกิดจากความใจเร็วด่วนได้ใครอยากขออะไรเฮียจัดให้หมดไม่ได้คิดหน้าคิดหลัง ปลายปีโดนบวกกลับเสียภาษีเกินจริงมาตลอดปีไหนไม่บวกกลับก็โดนคุณสรรพ์เช็คบิลย้อนหลังตลอดเหมือนกันไม่รู้ว่าทำไมคุณสรรพ์ถึงทราบความเคลื่อนไหว เหมือนแอบมารับจ็อบในบริษัทก็ไม่ปาน

            เรื่องยอมให้โดนอัดฟรีไม่ใช่หนูแน่ คิดได้ปุ๊บ หนูก็สวนกลับปั๊บว่าที่หนูมาจัดการเรื่องอาหารกลางวันควรถือว่าเป็นพระคุณนะ เพราะถ้าคุณสรรพ์รู้ว่าพวกพี่ทานข้าวฟรีกันมาเป็นชาติแถมไม่เคยนำค่าข้าวไปรวมเป็นเงินได้เพื่อเสียภาษีโดนเช็คบิลอย่าให้หนูไปช่วยเคลียร์นะทำให้ถูกต้องวันนี้สบายใจกว่า ที่สำคัญหนูก็รู้มาว่าพวกพี่เสียภาษีเท่าไหร ก็ไปร้องขอให้เฮียเพิ่มเงินเพื่อชดเชยภาษีให้อยู่ดีจะมาอะไรกันอีก ที่มาวันนี้หนูจะมาเช็คบิล เอ๊ย! เช็คข้อมูลว่ามีใครบ้างนำรถยนต์ส่วนตัวมาวิ่งงานให้บริษัท หนูจะได้จัดการเรื่องการเบิกค่าน้ำมันให้ถูกต้อง ซึ่งหนูมีทางให้เลือก 2 ทางคือ

เบิกตามที่ใช้จ่ายจริง

เบิกเป็นการเหมาจ่าย

            2 แบบที่ให้เลือกก็มีผลต่างกัน ถ้าถามหนูก็จะบอกว่าให้เบิกตามที่ใช้จ่ายจริงสุดยอดปลอดภัยกับทุกคนเพราะรายจ่ายค่าน้ำมันที่เบิกเป็นรายจ่ายที่เกี่ยวข้องกับการทำงาน และเบิกจ่ายตามที่ใช้ในการทำงานบริษัทของเฮียที่พี่บอกว่ารักนักรักหนาก็จะนำมาหักเป็นรายจ่ายได้ทั้งหมด แถมพวกพี่ก็ไม่ต้องมีเงินได้ไปเสียภาษีอีก ถ้าเลือกทางนี้สิ่งที่พี่ต้องทำคือ

ทำสัญญาให้ใช้รถยนต์

แนบคู่มือการจดทะเบียนรถยนต์

จัดทำใบเบิกค่าเดินทางระบุข้อมูล

ผู้เดินทางไปปฏิบัติงาน

สถานที่ไปปฏิบัติงาน

วัตถุประสงค์ของการเดินทาง

วันเวลาเดินทาง

ระบุระยะทางจากต้นทาง – ปลายทาง

หนูจะรับอาสาไปเจรจากับเฮีย ให้เขียนระเบียบเรื่องการเบิกค่าเดินทางไว้ให้เบิกจ่ายตามการเดินทางจริง นับไมล์ก่อนและหลังการเดินทางตามระยะทาง(กิโลเมตร) จ่ายเงินค่าน้ำมันตามอัตราที่กำหนดเช่น กิโลเมตรละ 5 บาท แบบนี้ถ้าใครเดินทางไปทำงานที่ไหนก็นำรายละเอียดไปขออนุมัติและมาเบิกกับหนูได้กล้าเบิกหนูก็กล้าจ่าย

แต่ถ้าอยากสะดวกวันนี้ แต่ลำบากในวันหน้าก็เลือกวิธีเบิกแบบเหมาจ่าย งานนี้พี่จะกินแบ่งหรือกินรวบขอเบิกรวมค่าน้ำมัน, ค่าซ่อมบำรุง ฯลฯ ให้เฮียจ่ายเป็นรายเดือนเช่นเดือนละ 4,000 บาท ถ้าเลือกทางนี้หนูก็ของ่ายด้วย เอ๊ย! เลือกทางง่ายโดยนำมารวมเป็นเงินเดือนพนักงานซึ่งจะทำให้เฮียสามารถนำค่าน้ำมันที่จ่ายให้พวกพี่มาหักเป็นรายจ่ายทางภาษีได้ ไม่เป็นรายจ่ายต้องห้าม และพวกพี่ไม่ต้องหาหลักฐานการจ่ายค่าน้ำมันรถยนต์มาแนบอีกด้วย แต่อย่าลืมว่าหนูต้องหักภาษีเงินได้สำหรับค่าน้ำมันที่พี่ได้รับด้วยนะคะ

แบบหนึ่งก็ยากไป แบบที่สองก็รับเคราะห์กันถ้วนหน้า พวกพี่เสนอแบบที่สามที่ใครในโลกใบนี้เค้าก็ทำกัน ทุกครั้งที่เติมน้ำมันก็จะนำใบเสร็จรับเงินและใบกำกับภาษีค่าน้ำมันมาให้จะหามาให้ครบ 4,000 บาทต่อเดือนตามที่เฮียให้เบิก หนูก็นำหลักฐานไปบันทึกบัญชีจ่ายเงินคืนพี่มาง่ายแค่นี้จบป่ะ

จบน่ะจบ แต่จะเจ็บไหมต้องแยกเรื่องกัน แม้จะมีใบเสร็จค่าน้ำมันแต่ถ้ามีคำถามตามว่า เติมน้ำมันแล้วไปใช้ที่ไหนบ้าง ขับไปกลับบ้านที่ทำงานไหม แวะเที่ยวผับเที่ยวบาร์หยุดพักให้ตรวจฉี่บ้างไหม จะรู้ได้อย่างไรว่าไปทำงานบริษัทจริงวิ่งเท่ากันทุกเดือนเลยหรือ ถามง่ายแต่ตอบยากรับรองได้ว่าลำตัวแดงเถือกแน่หากจะให้คุณสรรพ์ยอมรับว่าเป็นรายจ่ายเกี่ยวกับกิจการทั้งหมด เวลาเค้าโดนบวกกลับเค้าก็ไม่บอกเรานะอย่าลืมหลักฐานการพิจารณาคดีเรื่องพวกนี้ มีให้เห็นเต็มเฟสไปหมด หนูยืนยันว่าถ้าทำแบบนี้หนูก็จะถือเป็นรายได้ของพวกพี่ทั้งหมดถ้าไม่เชื่อหนูจะไปเชิญอาจารย์หนูมายืนยัน พูดจบหนูก็สะบัดหน้าเดินจากมาแบบเริ่ดเชิดหยิ่งอาจารย์ว่าหนูทำถูกไหมคะ